Kurumsalı Sevmiyor muyum?
Yok, bu öyle bir şey değil aslında.
Kurumsal dünyayla çalışmalarım genelde sınırlı.
Ama bu bir eksiklikten değil, bir tercihten.
Çünkü zaten çalıştığım kişilerin çoğu kurumsaldan geliyor.
Hem de öyle böyle değil — işinde gerçekten iyi, kaliteli, kendini geliştirmiş insanlar.
Bazıları ise “kurum artık bana yetmiyor” deyip yeni yollar çizen, çizmeye çalışan.
Peki ben neden kurumlarla daha az çalışıyorum?
Çünkü açık konuşayım…
Bazı kurumsal yapılar:
- Kendini bir güç gibi konumluyor,
- “Biz biliriz, biz büyüğüz” havasına giriyor,
- İçeride iletişim dağınık, süreçler karışık,
- Profesyonel gibi görünüp, aslında hiç de öyle davranmıyor.
Oysa amacımız ne?
Bilgiyi, deneyimi paylaşmak, kuruma katkı sağlamak değil mi?
Ben bireysel çalışanlarla neden daha fazla vakit geçiriyorum?
Çünkü onlar:
- Ne istediklerini biliyor,
- Kararlılar,
- Aksiyon alıyorlar,
- Tutarlılar,
- Sonuç görmek istiyorlar.
Ve en önemlisi “mış gibi” yapmıyorlar.
Benim için bu çok kıymetli.
Potansiyelini Ateşle podcast’ine abone oldunuz mu?
Kurumsalda da, bireyselde de “yeşil sabun endikatörü” olanlarla hiç anlaşamıyorum zaten.
Şimdi haksızlık da etmeyeyim…
Çalıştığım kurumsallar arasında da çok güzel iş birlikleri oldu.
Çünkü onlar da gerçekten işini iyi yapmaya niyetliydi, profesyoneldi.
Açık söyleyeyim ben ister birey ister kurum olsun; çalıştığım ortamlara üç amacı güderek girerim.
- Zaman kazandırmak
- Para kazandırmak
- Huzur ve tatmin kazandırmak.
Bugünkü yazı biraz İK’cıları, satın almacıları, yöneticileri eleştiriyor gibi oldu.
Evet, doğru.
Ama bakın…
O eleştirdiğim insanlar kendi işlerini kurduklarında bu kez benim yaşadığım zorluklarla karşılaşıyorlar.
Ve “neden böyle oluyor?” diye bana soruyorlar.
Komik! Farkındalık ve İç görü önemli!
Profesyonellik karşı taraftan beklenmez.
Sen önce kendi duruşunla ortaya koyarsın.
Hatta bir küçük adım da önden gidersin.
Önden gidersin ki arkandan gelsinler.
Yoksa sen kendini “bilir – büyük” sanırsın.
Kemal Başaranoğlu
22 Mayıs 2025
33. grup Potansiyelini Ateşle 14 Nisan‘da başlıyor.
